Cambodja
Door: Mark
Blijf op de hoogte en volg Mark & Kim
27 Maart 2014 | Cambodja, Khett Batdambang
Hallo Allemaal,
Nu is het een keer mijn beurt om even een mooi reisverslag te typen. Ik hoop dat ik Kim kan overtreffen, maar dat zal lastig worden.
Nu is het ruim twee weken geleden dat we Laos hebben verlaten voor Cambodja. De eerste dag verliep eigenlijk zoals gepland. Van Don Det in een heerlijke minivan naar de grens, daar de guide alles laten regelen wat volgens hem veeeel sneller zou zijn. Hier hebben we dan ook twee a drie uur gewacht om vervolgens in een nog betere bus te stappen (NOT). Toen kwamen we rond acht uur aan in Kratie waar we werden opgewacht door, voor mijn gevoel, tien tuktuk-drivers om ons naar een hostel te rijden. Dit was dus de eerste dag in Cambodja, maar zoals de ervaringen vanuit Laos perfect volgens planning.
Gelukkig hadden we een kleine voorraad dollars in Laos ingeslagen, maar deze waren na het betalen van de visa's al flink geslonken. Dan moet je de tweede dag dus even gaan pinnen. Nou opzich, als je alle stickers en borden moet geloven, is dat geen probleem, want ze accepteren alles. Uiteindelijk liep dit uit op een zoektocht van zo'n drie uur met als resultaat helemaal niets! Wij waren dus net zo arm als de gemiddelde bedelaar. Ook konden we niet even aan een bankmedewerker vragen of zij iets konden doen, want deze waren vanwege international womens day, welke twee dagen eerder viel, vrij. Dit is dan ook een dag geweest waarbij ik iedere bank heb vervloekt tot omvallen en deze economie en eigenlijk alle Cambodjanen op z'n zachtst gezegd vond falen (wat is schelden in een taal die niemand kan verstaan ipv andere Nederlanders toch fijn).
Uiteindelijk hebben we de volgende dag toch nog geld kunnen bemachten via andere toeristen die we eerder hebben ontmoet in Laos. Dit was ook broodnodig om richting Mondulkiri te gaan en daar geredde/gepensioneerde olifanten te aaien en te voeren. Ook stond in de Lonely Planet dat in dit stadje maar 1 pinautomaat aanwezig was die ook alleen maar Visa zou accepteren en deze automaat behoorde tot een bank waar we in Kratie ook niets uit kregen.
Toen was de dag daar om de trip richting Mondulkiri te maken met z'n vieren in een rij opgepropt in een busje waar per rij maar drie banken zijn. Ik vond dit echt niet kunnen, want dit is in Nederland volgens mij gewoon een economisch delict. Daar een lekkere bungelow gevonden en wij waren weer blij. Toen toch om te proberen even richting de enige pinautomaat gelopen om het toch een keer te proberen met de mastercard en, ja hoor, er kwam geld uit. Dus voor niets een dag extra in Kratie gebleven, maar dat kon de pret niet drukken. Kim was al helemaal in de zevende hemel met de gedachte aan die zielige olifanten die nu gered zijn en dat ze daar een bijdrage aan ging leveren en er misschien zelfs meer olifanten gered zouden worden.
De volgende dag was echt geweldig, want het was eindelijk tijd om mijn "mini-olifant" de gepensioneerde olifanten te laten ontmoeten. :) Het voelde voor mij soms als Jurasic Park als die olifant achter je over een heel smal bospad loopt. En als zij er dan langs wil dan geef je ook maar direct de ruimte, want die beesten zijn echt gigantisch als ze naast je staan. Oftewel een geweldige ervaring!
Toen stond na de Mondulkiri ervaring een heel andere toeristen-trekpleister op de planning. Wij hebben onze weg vervolgd naar Phnom Phen, de hoofdstad, waar we lekker hebben gegeten in rooftop bars en "luxe" restaurants, maar ook wat geschiedenis hebben meegekregen. Deze geschiedenisles begon op de Killing Fields waar de Khmer Rouge alleen op die plek 17.000 mensen hebben doodgeknuppeld, -geslagen en verzin het maar. Kogels gebruikten ze niet, want dat kostte geld. Daarna naar een gevangenis waar ze allerlei mensen van jong tot oud hebben vastgehouden totdat ze uiteindelijk werden getransporteerd naar de Killing Fields. Dit was een dag die even blij afgesloten moest worden en dat was bij de altijd culinaire KFC.
Nu was het tijd om ons richting een strand te begeven. Onze eerste stop was Kep, waar we even hebben voorgebruind, maar verder niet echt veel te beleven viel behalve verse krab te eten bij de plaatselijke Crab Market. Toen was Sihanoukville aan de beurt. Hier ook een dagje strand gedaan met als hoogtepunt dineren bij de beste sushi-tent en al onze dollars proberen te verdubbelen in het casino. Dit laaste is niet helemaal gelukt, maar dit was anders geweest als wij nog maar tien dollar hadden gehad. Het strandgevoel was nog niet helemaal perfect, dus zijn we op de boot gestapt naar Koh Rong waar de bounty stranden en het blauwe water ons hebben verwelkomd. Dit was ook geweldig. Toen we aankwamen op het eiland moesten we opzoek naar een slaapplaats en het liefst voor een dubbeltje op de eerste rang (een rustieke bungelow aan het strand), maar er waren alleen "over-priced" bungelows die soms wel meer dan ons dagbudget waren. Dat was dus dag budget :). Maar uiteindelijk zijn we in het bruisende centrum beland waar we een kamer hadden met eigen badkamer zonder water. Ja inderdaad, zonder water, dus dan maar met je emmertje naar de zee om water te halen voor het doorspoelen van de wc. Totaal nutteloos, maar gelukkig kregen we wel gratis meeluister plezier van de lokale filmavond die rond middernacht begon. De les die we daar hebben geleerd was dus gewoon de volgende dag niet op een normale tijd naar bed, maar het gewoon lekker te laat maken om vervolgens naar de kamer te rollen.
De dag daarna hebben we een kayak gehuurd om een klein eilandje met alleen een tempel te bezoeken. Dit was best spannend zo op zee. Kim vond het ook erg spannend, vooral als ik begon over de vraag hoe diep het hier nou zou zijn en of er misschien haaien rond zouden zwemmen. Dit heb ik moeten ontgelden. Maar ik zou het zo weer doen. Een beetje pesten is altijd wel leuk! :) Uiteindelijk hebben we wat visjes kunnen bekijken bij de stenen en rotsen bij dat eilandje en zijn we daarna weer terug gegaan. Daarna hebben we de hele dag in een stoel op het strand gehangen waar ik mijn sudoku heb afgemaakt. Jezus, wat zijn die krengen lastig zeg! Bedankt mam, hierdoor ga ik me echt niet slimmer voelen ofzo! Wie bedenkt zoiets, Sudoku geniaal?!
De dag daarna was het weer tijd om onze spullen te pakken en via Sihanoukville in een nachtbus naar Siem Reap de reis te vervolgen. Deze manier van reizen is echt heel fijn, maar of het nou zo veilig is, betwijfel ik (Ik heb al meerdere malen nagedacht of dit in Europa ook mogelijk is/winstgevend is).
Aangekomen in Siem Reap stonden er weer tientallen tuktuk-drivers te wachten op ons. Dit keer hadden we al iets gereserveerd, dus dat was makkelijk. Hoewel, dit zou makkelijk zijn als de reservering direct goed was doorgekomen. Maar uiteindelijk dus een kamer toegewezen gekregen en alles zag er prima uit. De stad zag er ook erg leuk uit. Ze hadden daar echt tientallen winkels die krokodillenleer verkochten; winkel centra met fastfood, bioscoop en arcadehall en een pubstreet met live muziek. Vooral de live muziek is geweldig, omdat die Aziaten de tekst ter plekke aanpassen wat leidt tot leuke vervormingen van liedjes.
Maar hiervoor zijn we niet naar Siem Reap gekomen. Angkor Wat is DE trekpleister. Dus de tweede dag om vijf uur vertrokken om de beroemde tempel te bekijken bij zonsopkomst. Dit dachten een kleine honderdtal toeristen ook, maar we hebben gelukkig hele mooie plaatjes kunnen schieten met weer een nieuw uitgevonden functie op mijn camera. Ik blijf me ook maar steeds verbazen over dat ding! Nadat we bijna alle tempels van die dag hadden gehad, ben ik nog op wilde dieren jacht gegaan en heb een best grote vogelspin in zijn natuurlijke habitat gezien. Dit was best gaaf! Na deze toer zijn we lekker gaan chillen bij restaurantjes en was het een rustig dagje.
De twee opvolgende dagen hebben we een plaatselijk zwembad-restaurant onveilig gemaakt. Dit was eigenlijk alleen zwemmen, eten, liggen en dit ritueel herhaalde zich regelmatig.
Nu zijn we in Battambang. Een grotere stad dan Siem Reap, maar voor mijn gevoel kapotter en lelijker. De boottocht hier naartoe was wel de moeite waard, maar had eigenlijk ipv acht, maar een uur of vier hoeven duren (mijn kont dacht dat al na een uur op het bankje gezeten te hebben). Gelukkig hebben we een top hotel met de beste tv kanalen, dus we hebben gisteravond lekker een filmavond gehouden.
Nou als je tot hier gekomen bent, ben je echt een bikkel! Ik vond het schrijven ook minder erg dan ik had gedacht, dus wellicht komt er nog meer van mijn hand over een paar weken.
Veel liefs en de groeten uit Cambodja!!
Mark & Kim
Nu is het een keer mijn beurt om even een mooi reisverslag te typen. Ik hoop dat ik Kim kan overtreffen, maar dat zal lastig worden.
Nu is het ruim twee weken geleden dat we Laos hebben verlaten voor Cambodja. De eerste dag verliep eigenlijk zoals gepland. Van Don Det in een heerlijke minivan naar de grens, daar de guide alles laten regelen wat volgens hem veeeel sneller zou zijn. Hier hebben we dan ook twee a drie uur gewacht om vervolgens in een nog betere bus te stappen (NOT). Toen kwamen we rond acht uur aan in Kratie waar we werden opgewacht door, voor mijn gevoel, tien tuktuk-drivers om ons naar een hostel te rijden. Dit was dus de eerste dag in Cambodja, maar zoals de ervaringen vanuit Laos perfect volgens planning.
Gelukkig hadden we een kleine voorraad dollars in Laos ingeslagen, maar deze waren na het betalen van de visa's al flink geslonken. Dan moet je de tweede dag dus even gaan pinnen. Nou opzich, als je alle stickers en borden moet geloven, is dat geen probleem, want ze accepteren alles. Uiteindelijk liep dit uit op een zoektocht van zo'n drie uur met als resultaat helemaal niets! Wij waren dus net zo arm als de gemiddelde bedelaar. Ook konden we niet even aan een bankmedewerker vragen of zij iets konden doen, want deze waren vanwege international womens day, welke twee dagen eerder viel, vrij. Dit is dan ook een dag geweest waarbij ik iedere bank heb vervloekt tot omvallen en deze economie en eigenlijk alle Cambodjanen op z'n zachtst gezegd vond falen (wat is schelden in een taal die niemand kan verstaan ipv andere Nederlanders toch fijn).
Uiteindelijk hebben we de volgende dag toch nog geld kunnen bemachten via andere toeristen die we eerder hebben ontmoet in Laos. Dit was ook broodnodig om richting Mondulkiri te gaan en daar geredde/gepensioneerde olifanten te aaien en te voeren. Ook stond in de Lonely Planet dat in dit stadje maar 1 pinautomaat aanwezig was die ook alleen maar Visa zou accepteren en deze automaat behoorde tot een bank waar we in Kratie ook niets uit kregen.
Toen was de dag daar om de trip richting Mondulkiri te maken met z'n vieren in een rij opgepropt in een busje waar per rij maar drie banken zijn. Ik vond dit echt niet kunnen, want dit is in Nederland volgens mij gewoon een economisch delict. Daar een lekkere bungelow gevonden en wij waren weer blij. Toen toch om te proberen even richting de enige pinautomaat gelopen om het toch een keer te proberen met de mastercard en, ja hoor, er kwam geld uit. Dus voor niets een dag extra in Kratie gebleven, maar dat kon de pret niet drukken. Kim was al helemaal in de zevende hemel met de gedachte aan die zielige olifanten die nu gered zijn en dat ze daar een bijdrage aan ging leveren en er misschien zelfs meer olifanten gered zouden worden.
De volgende dag was echt geweldig, want het was eindelijk tijd om mijn "mini-olifant" de gepensioneerde olifanten te laten ontmoeten. :) Het voelde voor mij soms als Jurasic Park als die olifant achter je over een heel smal bospad loopt. En als zij er dan langs wil dan geef je ook maar direct de ruimte, want die beesten zijn echt gigantisch als ze naast je staan. Oftewel een geweldige ervaring!
Toen stond na de Mondulkiri ervaring een heel andere toeristen-trekpleister op de planning. Wij hebben onze weg vervolgd naar Phnom Phen, de hoofdstad, waar we lekker hebben gegeten in rooftop bars en "luxe" restaurants, maar ook wat geschiedenis hebben meegekregen. Deze geschiedenisles begon op de Killing Fields waar de Khmer Rouge alleen op die plek 17.000 mensen hebben doodgeknuppeld, -geslagen en verzin het maar. Kogels gebruikten ze niet, want dat kostte geld. Daarna naar een gevangenis waar ze allerlei mensen van jong tot oud hebben vastgehouden totdat ze uiteindelijk werden getransporteerd naar de Killing Fields. Dit was een dag die even blij afgesloten moest worden en dat was bij de altijd culinaire KFC.
Nu was het tijd om ons richting een strand te begeven. Onze eerste stop was Kep, waar we even hebben voorgebruind, maar verder niet echt veel te beleven viel behalve verse krab te eten bij de plaatselijke Crab Market. Toen was Sihanoukville aan de beurt. Hier ook een dagje strand gedaan met als hoogtepunt dineren bij de beste sushi-tent en al onze dollars proberen te verdubbelen in het casino. Dit laaste is niet helemaal gelukt, maar dit was anders geweest als wij nog maar tien dollar hadden gehad. Het strandgevoel was nog niet helemaal perfect, dus zijn we op de boot gestapt naar Koh Rong waar de bounty stranden en het blauwe water ons hebben verwelkomd. Dit was ook geweldig. Toen we aankwamen op het eiland moesten we opzoek naar een slaapplaats en het liefst voor een dubbeltje op de eerste rang (een rustieke bungelow aan het strand), maar er waren alleen "over-priced" bungelows die soms wel meer dan ons dagbudget waren. Dat was dus dag budget :). Maar uiteindelijk zijn we in het bruisende centrum beland waar we een kamer hadden met eigen badkamer zonder water. Ja inderdaad, zonder water, dus dan maar met je emmertje naar de zee om water te halen voor het doorspoelen van de wc. Totaal nutteloos, maar gelukkig kregen we wel gratis meeluister plezier van de lokale filmavond die rond middernacht begon. De les die we daar hebben geleerd was dus gewoon de volgende dag niet op een normale tijd naar bed, maar het gewoon lekker te laat maken om vervolgens naar de kamer te rollen.
De dag daarna hebben we een kayak gehuurd om een klein eilandje met alleen een tempel te bezoeken. Dit was best spannend zo op zee. Kim vond het ook erg spannend, vooral als ik begon over de vraag hoe diep het hier nou zou zijn en of er misschien haaien rond zouden zwemmen. Dit heb ik moeten ontgelden. Maar ik zou het zo weer doen. Een beetje pesten is altijd wel leuk! :) Uiteindelijk hebben we wat visjes kunnen bekijken bij de stenen en rotsen bij dat eilandje en zijn we daarna weer terug gegaan. Daarna hebben we de hele dag in een stoel op het strand gehangen waar ik mijn sudoku heb afgemaakt. Jezus, wat zijn die krengen lastig zeg! Bedankt mam, hierdoor ga ik me echt niet slimmer voelen ofzo! Wie bedenkt zoiets, Sudoku geniaal?!
De dag daarna was het weer tijd om onze spullen te pakken en via Sihanoukville in een nachtbus naar Siem Reap de reis te vervolgen. Deze manier van reizen is echt heel fijn, maar of het nou zo veilig is, betwijfel ik (Ik heb al meerdere malen nagedacht of dit in Europa ook mogelijk is/winstgevend is).
Aangekomen in Siem Reap stonden er weer tientallen tuktuk-drivers te wachten op ons. Dit keer hadden we al iets gereserveerd, dus dat was makkelijk. Hoewel, dit zou makkelijk zijn als de reservering direct goed was doorgekomen. Maar uiteindelijk dus een kamer toegewezen gekregen en alles zag er prima uit. De stad zag er ook erg leuk uit. Ze hadden daar echt tientallen winkels die krokodillenleer verkochten; winkel centra met fastfood, bioscoop en arcadehall en een pubstreet met live muziek. Vooral de live muziek is geweldig, omdat die Aziaten de tekst ter plekke aanpassen wat leidt tot leuke vervormingen van liedjes.
Maar hiervoor zijn we niet naar Siem Reap gekomen. Angkor Wat is DE trekpleister. Dus de tweede dag om vijf uur vertrokken om de beroemde tempel te bekijken bij zonsopkomst. Dit dachten een kleine honderdtal toeristen ook, maar we hebben gelukkig hele mooie plaatjes kunnen schieten met weer een nieuw uitgevonden functie op mijn camera. Ik blijf me ook maar steeds verbazen over dat ding! Nadat we bijna alle tempels van die dag hadden gehad, ben ik nog op wilde dieren jacht gegaan en heb een best grote vogelspin in zijn natuurlijke habitat gezien. Dit was best gaaf! Na deze toer zijn we lekker gaan chillen bij restaurantjes en was het een rustig dagje.
De twee opvolgende dagen hebben we een plaatselijk zwembad-restaurant onveilig gemaakt. Dit was eigenlijk alleen zwemmen, eten, liggen en dit ritueel herhaalde zich regelmatig.
Nu zijn we in Battambang. Een grotere stad dan Siem Reap, maar voor mijn gevoel kapotter en lelijker. De boottocht hier naartoe was wel de moeite waard, maar had eigenlijk ipv acht, maar een uur of vier hoeven duren (mijn kont dacht dat al na een uur op het bankje gezeten te hebben). Gelukkig hebben we een top hotel met de beste tv kanalen, dus we hebben gisteravond lekker een filmavond gehouden.
Nou als je tot hier gekomen bent, ben je echt een bikkel! Ik vond het schrijven ook minder erg dan ik had gedacht, dus wellicht komt er nog meer van mijn hand over een paar weken.
Veel liefs en de groeten uit Cambodja!!
Mark & Kim
-
27 Maart 2014 - 08:18
Jolanda:
Mooi verhaal, spannende dingen weer gedaan. Leuk, goed dat jullie het zo naar je zin hebben. -
27 Maart 2014 - 08:27
Joke:
Hoi Mark, nou je hebt je best gedaan hoor met je verslag.Wat hebben jullie weer een hoop mee gemaakt.Maar ik betwijfel wel of jullie uitgerust thuis komen straks.Jullie hebben in ieder geval genoeg te vertellen bij thuiskomst.Nog veel plezier. -
27 Maart 2014 - 08:40
Sophia,mama:
Zo lekker verhaal weer, voorzien van alle details. Geweldig om zo iedereen op de hoogte te houden. We horen jullie toch wel op skype maar dan kunnen we de verhalen toch nog terug lezen. Je hebt het goed geschreven dus je bent volgende keer vast de klos hi hi. Fijn te lezen dat je dol bent op de sudoku :) . Nou schatten hopelijk weer tot zondag dikke kus
-
27 Maart 2014 - 09:00
Hanna:
Mark, je heb Dolf de Vries (auteur resiverslagen) overtroffen. Je zorgt ervoor dat ik helemaal in jullie avontuur wordt meegezogen. Wat een beleving. By the way.......is ruilhandel geen oplossing bij geld gebrek? hihihihi
Groetjes, ook aan 'mini olifant'
Kan niet wachten op het volgende verslag. -
27 Maart 2014 - 10:00
Vati:
je hebt een goed reisverlag gemaakt mark en ga zo door vind het leuk dat jullie zoooooooooooo genieten het is een hele belevenis gaaf hoor. -
27 Maart 2014 - 14:54
Mama:
lieve schatten wat een verhaaal en mark goed je best gedaan hoor je bent een topper heel leuk verslag vindt het geweldog dat jullie het zo naarzin hebben je en sleep ons helemaal mee je kan het er af lezen en vindt het ook leuk om zo,n verslag te lezen ook al houden jullie ons opde hoogte met sypen toch blijf zo,n reisverslag heel leuk op naar de volgende kus mutti en vati -
27 Maart 2014 - 19:21
Kimberley:
Wat leuk geschreven en weer een boel beleefd;) zo zie je maar dat je elke dag weer wat beleefd samen. Geniet er nog lekker van met z'n 2en! -
31 Maart 2014 - 22:38
T.Tonny & O.Sjaak:
Eindelijk weer even tijd om jullie reisverslagen te lezen, nu beste Mark het schrijven gaat jou net zo goed af als Kimberley. Wat een mooie verhalen, aan jullie verslagen merken we wel dat het heel andere sferen zijn waar jullie in vertoeven dan Esmeralda toen der tijd, eigenlijk nog spannender daar dit landen zijn die veel minder ontwikkeld zijn als Australië, maar zeker niet minder interessant. Landen ook met veel cultuur en mooie natuur met een heftige geschiedenis ook maar toch de moeite van het bekijken waard en ook goed daar even bij stil te staan. Kortom door jullie verhalen worden ook wij meegezogen in jullie avontuur. We zijn erg benieuwd naar jullie foto's. Zijn die al ergens te bekijken?
We wensen jullie nog heel veel plezier samen, pas goed op jullie zelf en we kijken al weer uit naar het volgende verslag. toi toi toi. -
02 April 2014 - 11:57
Loes Kroon:
Hoi Mark en Kim, Het was weer heel leuk om te lezen! Mark, jij beschrijft het ook goed (en grappig)!
Het is een mooie mengeling van het land leren kennen en ervaren en ook vakantie vieren.
Groetjes, Loes
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
